Karin Westera-Timmer

Eigenaar en administratief en algemeen medewerker

Waarom doe je dit werk graag?
“Het is fijn om – veelal achter de schermen – families en ‘onze’ uitvaartverzorgers op allerlei manieren te ondersteunen. Door bijvoorbeeld (telefonisch) vragen te beantwoorden over een (aanstaand) overlijden of door het maken van een rouwkaart. Geen dag is hetzelfde.”

Wat zou je mensen graag willen meegeven?
“Het leven is tijdelijk en de dood onvermijdelijk. Probeer te genieten van de kleinste dingen en maak mooie herinneringen. Maar denk ook alvast na over het afscheid. Praat erover, leg het eventueel vast in een ‘Laatste wensenboekje’. Dit kan het begin zijn van een goed afscheid later.”

Hoe zou jouw eigen uitvaart eruit moeten zien?
“Als dat mogelijk is, blijf ik tot de uitvaart thuis. Daarna word ik – zoals ik er nu over denk –  
in besloten kring begraven op een natuurbegraafplaats. Of er wel of niet een afscheid met woorden en muziek zal zijn, laat ik over aan mijn nabestaanden.”

Wat is je door de jaren heen het meest bijgebleven?
“Het is lastig om hier één antwoord op te geven. Ik kan mij de eerste melding die ik aannam nog goed herinneren. Ik werkte hier nog niet, maar was bij Matthias en paste tijdens zijn avonddienst kort op de telefoon. Ik kreeg een bekende aan de lijn die aangaf dat zijn oma was overleden. Ook de politiemelding van de brand op De Punt blijft bij. De dame van de meldkamer vertelde dat er drie mensen waren omgekomen. Ze waarschuwde dat het bekenden zouden kunnen zijn, omdat de korpsen van Vries en Eelde ter plaatse waren.

En het overlijden van mijn lieve vriendin. Ze was ziek en heeft haar afscheid bijna volledig zelf geregisseerd. Om samen achter de computer te zitten om haar rouwkaart te maken, was heel intens. Een achtbaan van emoties.”

Hoe zorg jij dat je natuurlijk betrokken bent?
“Door te luisteren, open en eerlijk te zijn en niet te oordelen. Ik doe mij niet anders voor dan ik ben, mensen hebben ‘gewoon’ te maken met Karin.”